پیش بینی افزایش ۳۰ درصدی سطح زیرکشت پنبه در سال آینده
تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۴۷۰۰۷
محمد حسین کاویانی مدیر عامل صندوق پنبه در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اینکه برداشت پنبه در استانهای گلستان و اردبیل به پایان رسیده است، اظهار کرد: طبق روال همه ساله برداشت پنبه تا اواخر بهمن ادامه دارد چرا که هم اکنون برداشت در سایر استانها به ۵۰ درصد رسیده است.
قیمت هر کیلو پنبه ۳۹ هزار تومان است
او با اشاره به اینکه اداره کل پنبه وزارت جهاد کشاورزی آمار دقیقی از تولید و واردات اعلام نکرده است، افزود: برآوردها حاکی از آن است که تاکنون ۳۰ تا ۳۵ هزار تن پنبه تصفیه شده برداشت شده باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کاویانی با اشاره به اینکه بازار پنبه داخل در رکود به سر میبرد، بیان کرد: با توجه به تعطیلی یک ماهه در بخشهای مختلف صنعت ناشی از بیماری کرونا، بازار در رکود به سر میبرد.
مدیر عامل صندوق پنبه از کاهش قیمت پنبه در بازار خبر داد و گفت: قیمت کنونی هر کیلو پنبه برحسب کیفیت و رقم از ۲۹ تا ۳۹ هزار تومان است.
او با اشاره به اینکه آمار دقیقی از واردات پنبه نداریم، بیان کرد: از ابتدای سال ۲۰ هزار تن پنبه وارد شده است به طوری که این روزها مقداری پنبه از ازبکستان، تاجیکستان و آذربایجانها وارد کشور شده و در اختیار صنایع نساجی قرار میگیرد.
این مقام مسئول درباره آینده تولید طلای سفید بیان کرد: در برخی استانها همچون گلستان این امکان وجود دارد که سطح زیر کشت پنبه افزایش یابد چرا که گلستان اولین استانی است که پنبه از آن برداشت میشود.
او با بیان اینکه میزان موجودی پنبه خارجی در بازار کم است، گفت: با توجه به کمبود پنبه خارجی در بازار، پنبه استان گلستان با شرایط خوبی خریداری شد و علی رغم افزایش بارندگی در ماههای مهر و آبان، خسارتی به مزارع وارد نشد و در نهایت کشاورزان توانستند پنبه را با قیمت مناسب به فروش برسانند.
کاویانی با بیان اینکه یک هزار تن پنبه در کارخانجات پنبه پاک کنی بیشتر باقی نمانده است، گفت: با توجه به استقبال صنعت نساجی پیشبینی میشود که تا پایان ماه پنبه باقی مانده به فروش برسد.
مدیر عامل صندوق پنبه ادامه داد: با توجه به آنکه گلستان اولین استانی است که اقدام به برداشت پنبه میکنند، از این رو برآورد میشود که برای سال زراعی آینده سطح زیر کشت ۳۰ درصد افزایش یابد.
او با اشاره به اینکه کشاورزان استان گلستان از کیفیت بذور خارجی رضایت داشتند، بیان کرد: سال گذشته حدود ۲۰ هزار تن بذر خارجی به سبب مسائل گمرکی با تاخیر ترخیص شد که هم اکنون این بذرها در حال توزیع میان کشاورزان استان است که امیدواریم شاهد افزایش تولید در سال آینده باشیم.
این مقام مسئول در پایان تصریح کرد: با وجود افزایش قیمت پنبه نسبت به سال قبل امیدواریم که سطح زیرکشت این محصول در سال آینده افزایش یابد تا از میزان واردات کاسته شود.
منبع: اکوفارس
کلیدواژه: هزار تن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۴۷۰۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
غفلت در بهرهبرداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟
به گزارش خبرآنلاین منابع نفت و گاز محدودند و هر روز هم از میزانشان کاسته میشود و از سوی دیگر، سوختهای فسیلی به واسطه تأثیرات سوئی که بر زیستبوم کره زمین میگذارند، اگر جایگزین مطمئنی برایشان پیدا شود، جایگاه و ارزش خود را در صنعت و اقتصاد جهان از دست خواهند داد؛ چنانکه امروز شاهد گسترش سوختهای پاک و انرژیهای سبز هستیم؛ ازاینرو حتی این احتمال وجود دارد که زودتر از آنکه منابع نفت و گازمان تمام شود، بیارزش و بیمشتری بماند.
روزنامه شرق نوشت: پس چاره چیست و چه باید کرد؟ خرجکردن منابع و سرمایههای ملی در کشور به چنان مرز بحرانی رسیده که دیگر قطعا زمان و فرصت نداریم که چرخ را از نو اختراع کنیم و نسخههای بیمایه و فاقد پشتوانه اجرائی و عملیاتی ارائه دهیم. تنها گزینه پیشرو، گامزدن در مسیر تجربههای امتحان پسداده و به ثمر نشسته است. تجربه همانهایی که مانند ما منابع خدادادی دارند، چه در داخل کشورشان و چه در میادین مشترک؛ اما با نگاهی متفات، درآمدهای حاصل از فروش نفت و گازشان را در عوض هزینهکرد برای بودجههای جاری به کانالهای سرمایهگذاری هدایت کرده و امروز، فصل خوشهچینیشان رسیده؛ کشورهایی مانند نروژ یا همسایگانی مانند امارات و قطر.
نفت و گاز برای این کشورها سرمایه ملی بوده، سرمایه را سرمایهگذاری کردند و هزینههایشان را هم از کنار همان سرمایهگذاریها تأمین میکنند؛ نگاهی که شاید در کشور ما با راهاندازی حساب ذخیره ارزی و بعد هم صندوق توسعه ملی گامهای نخستینش برداشته شد؛ اما از همان گام نخست و قدم اول فراتر نرفت؛ چراکه این مهم، نیازمند عزمی ملی و خواستی همگانی است؛ اینکه منابع ملی را به کانال سرمایهگذاری هدایت کنیم تا حق آیندگان را هم حفظ کنیم و سهم آنها را هم پیشخور نکنیم، نیازمند همراهی و همگامی همه سیاستگذاران و تصمیمگیران و مجریان است.
صندوق توسعه ملی در مدت قریب به سه سال گذشته سعی بر آن داشته تا این مفهوم را برای تمام ارکان اقتصادی کشور تبیین و تفهیم کند که کارکرد و اساسنامه این صندوق، ایفای نقش در کسوت یک صندوق بیننسلی است تا منابع ملی را سرمایهگذاری کرده، خلق ثروت و ارزش کند و در نهایت، هم ساکنان امروز و هم اهالی فردا را منتفع سازد؛ اما نهتنها شاهد همراهی و همگاهی نبوده؛ بلکه تمام انرژی و ظرفیتهایش را صرف آن کرده تا سنگهایی را که پیش پایش نهادهاند، بردارد؛ آنهم برای آینده فرزندان این سرزمین. افق روشن صندوق توسعه ملی که با عنوان حکمرانی نوین مطرح شد و چشماندازش وصول مطالبات ملی و معوق و هدایت در راستای ارزشآفرینی برای مردم ایران بوده، امروز به جنگی فرسایشی بدل شده است.
و اما در میانه این کشمکش، آنچه ذبح میشود، منفعت مردم ایران است و بدونتردید برنده بازی، همسایگانی هستند که از تعلل و بیعملی ما سود میبرند؛ سرمایهگذاری صندوق توسعه ملی در میادین مشترک نفت و گاز به منظور افزایش برداشت از منابعی که همسایه با تمام توان و ظرفیت از آن برداشت میکند، فرصت طلایی برای خلق ثروت و افزایش سرمایه و منابع ملی بود؛ فرصتی که با تنگنظری و بخشینگری به اضمحلال رفت و تنها کشورهایی را که با آنها میادین مشترک داریم، شادمان کرد.
کشوری مانند قطر که میدان گازی پارس جنوبی را با ما به اشتراک دارد، نهتنها با تمام توان و ظرفیت در حال برداشت است؛ بلکه همواره و هرروزه سرمایهگذاری در این میدان را افزون میکند تا کاهش افت فشار در پی برداشت مستمر، حجم تولید و صادراتشان را کاهش ندهد؛ اما ما در این سوی مرز تنها اقدامات آنها را به نظاره نشستهایم و قدم از قدم برنمیداریم. بحمدالله توجیهها و بهانهها جور است: کشور در شرایط تحریم است و توان سرمایهگذاری تازه را نداریم و الخ... . اما صندوق توسعه ملی دقیقا در چنین شرایطی طرحی را ارائه داد که حجم بالایی از سرمایهها را به میادین مشترک نفت و گاز گسیل میکرد و حاصلش افزایش برداشت درخورتوجه از میادین بود که هم سرمایه ملی را افزون میکرد و هم با پرداخت سهم دولت، گشایشی ایجاد میکرد و مرهمی میشد بر اقتصاد ملی؛ اما حیف و صد حیف که منفعت ملی فدای بخشینگری شد.
23302
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901962